عشق

سلام مهربونم ،میدونم بنده خوبی نیستم،میدونم تنهام نذاشتی

 

میدونم با وجود گناهایی که داشتم همیشه مراقبم بودی

خدا جونم باز هم تنهام نذار،کنارم باش

الان بیشتر از قبل ازت انتظار دارم،چون به غیر از خودم

باید مراقب یکی دیگه هم باشی که ازم دوره ولی دلم باهاشه

جونم به جونش بنده،بیشتر از خودم یا هر چیز و هر کس دیگه ای دوسش دارم

یکی که به خاطر من غرورشو شکست و کاریو انجام داد

که دوست نداشت،خدا جونم اگه اون طوریش بشه من نمیتونم زنده بمونم

حالا حکمت کاراتو میفهمم کسی که مال من بود و عاشقم

برام فرستادی،قول میدم لیاقتشو داشته باشم

عشقم دوست دارم

خدا جون عاشقتم

باز باران نه نگویید با ترانه می سرایم این ترانه جور دیگر

باز باران بی ترانه دانه دانه بر بام خانه

یادم آید روز باران پا به پای بغض سنگین تلخ و غمگین دل شکسته اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم

می دریدم قلب خود را

دور می گشتی تو از من

با دو چشم خیس و گریان

می شنیدم از دل خود این نوای کودکانه

پر بهانه زود برگردی به خانه

یادت آید هستی من آن دل تو جار می زد

این ترانه باز باران باز می گردم به خانه

 

 

 

 

آموخته ام که خداعشق است

 

وعشق تنهاخداست

آموخته ام که وقتی ناامیدمی شوم

خداباتمام عظمتش

 عاشقانه انتظارمی کشد دوباره به رحمت او امیدوارشوم

آموخته ام اگرتاکنون به آنچه خواستم نرسیدم

خدابرایم بهترش رادرنظرگرفته

آموخته ام که زندگی دشواراست

ولی من ازاوسخت ترم...

 

گاهی وقتا توی رابطه ها نیازی نیست طرفت بهت بگه : برو ! همین که روزها بگذره و یادی ازت نگیره همین که نپرسه چجوری روزا رو به شب میرسونی همین که کار و زندگی رو بهونه میکنه... همین که دیگه لا به لای حرفاش دوستت دارم نباشه و همین که حضور دیگران توی زندگیش پر رنگ تر از بودن تو باشه هزار بار سنگین تر از کلمه ی برو واست معنا پیدا میکنه پس برو قبل از اینکه ویرون تر از اینی که هستی بشی...
پس منم میرم ...

 

انجا که تو هستی دگر رهگذری نیست/

غیر از غم دوریت مراهمسفری نیست/

خواهم که  به  سویت  پرپرواز  درایم/

افسوس که از بخت بدم بال وپری نیست/

چقدر سخته بخاطر یک نفر تمام کسایی که تو زندگیتن خط بزنی

وبعد بفهمی خودت تولیستی هستی که اون بخاطر یکی دیگه خطت زده!!!!!!!!!گریه


دلم گرفته آسمون                             نمی تونم گریه کنم

 

 

 

شکنجه می شم ازخودم                  نمی تونم شکوه کنم

 

 

 

انگاری کوه غصه ها                   روسینه ی من اومده

 

 

 

 

 

آخ داره باورم می شه                        خنده به مانیومده     

 

 

 

 

 

دلم گرفته آسمون                            ازخودتم خسته ترم

 

 

 

 

 

توروزگاربی کسی                         یه عمره که دربه درم

 

 

 

 

 

حتی صدای نفسم                        می گه که توی قفسم

 

 

 

 

 

من واسه آتیش زدنت                       یه کوله بارغم بسم

 

 

 

 

 

دلم گرفته آسمون                           یه کم منوحوصله کن

 

 

 

 

 

منوکه ازاین روزگار...                   یه خورده کمترگله کن

 

 

 

 

 

منوبه بازی می گیرن                      عقربه های ساعتم

 

 

 

 

 

برگه تقویم می کنه                        لحظه به لحظه لعنتم

 

 

 

 

 

آهای زمین یه لحظه تو نفس نکش

 

 

 

نچرخ تاآروم بگیره یه آدم شکسته تن

 

 

 

 

 

 

دیشب

تاخوده صبح ..

آغوشم برای آغوشت            ...          بغض کرد (♥)

 

 

 

فال مرگ

دارم به مرگ می رسم

از  خستگی ها

در این اتاق کوچک

که قبرستان رویاهای من است !

و فال می گیرم فردا را

با غزل هایی که در سوگ آرزوهایم

 بغض شدند   

              و به پای اشک هایم سپید ...

فال می گیرم فردا را

که رنگ امروز

               رنگ چشم های من است

خواب می بینم  پروانه هایی را

که تابوت سنگینی از قاصدک ها را

                                 بر دوش می کشند ...

در هیاهوی باد و باران

پیراهنی سپید می رقصد

زنی گیسوانش را آتش می زند

                         می گرید و گم می شود ...

فال می گیرم فردا را

در سوگ رویاهایم

و معلق می شوم در این زندگی

شبیه بادبادکی 

             که باد از دست کودکی ربوده باشد ...

 

تعداد صفحات : 1
صفحه قبل 1 صفحه بعد